مژده یاران که نوبهار آمد
گل و سرو و سمن به بار آمد
ابر رحمت در این خجسته بهار
گوهر افشان به کوهسار آمد
وه چه عیدى که در طلیعه او
عید قرآن و دین نمایان است
عید میلاد جعفر صادق
آن که چون آفتاب تابان است
خاتم الانبیاء که خاک درش
سرمه چشم اهل عرفان است
این دو میلاد مقترن با هم
مورد بحث نکته سنجان است
دین و مذهب از این دو یافت رواج
در دو قالب نهفته یک جان است
زین دو عید بزرگ ایمانى
تاج فخرى به فرق قرآن است
اى خواجه عالم همه عالم به فدایت
چون کرده خدا، خلقت عالم ز برایت
ذات تو بود علّت و عالم همه معلول
در حقّ تو لولاک از آن گفته خدایت
شد ختم رسالت به تو این جامه زیبا
خیّاط ازل دوخته بر قدّ رسایت
در روز جزا جمله رسولان مکرّم
از آدم و عیسى همه در تحت لوایت
هنگام سخا چون به عطا دست گشائى
صد حاتم طائى شده درویش و گدایت
مردم همه مشتاق به فردوس برینند
فردوس برین تا شده مشتاق لقایت
راضى به رضا گشتى و صابر به مصائب
تا صبر و رضا مات شد از صبر و رضایت
