شخصى خدمت امام صادق علیه السلام رسید و براى انجام کارى استخاره کرد. از قضاء استخاره بد آمد. ولی اعتنا نکرد، و سفرش را که براى تجارت بود، آغاز کرد. اتفاقاً در سفر به او خوش گذشت، و سود بسیارى به دست آورد. وى از بد آمدن استخاره در شگفت ماند، از این رو پس از بازگشت، خدمت حضرت رسید و جریان را از ایشان پرسید. امام صادق – علیه السلام- لبخندى نموده و فرمودند: به یاد دارى که در مسافرتت در فلان منزل آنچنان خسته بودی که خوابت برد. و وقتى بیدار شدى که آفتاب طلوع کرده و نماز صبحت قضا شده بود؟! اگر خداوند متعال آنچه را که در دنیاست به تو داده بود، جبران دو رکعت نماز قضاى تو نمیشد.[۱]
منبع :
[۱] . جبهه و جهاد اکبر، ص۱۰۷٫