اصطلاحات عاشورائی
منظور از قتل صبر آن است که انسان یا حیوانی را بسته و اسیر نگهداشته و سپس اقدام به کشتن آن نمایند. پیامبر اسلام(ص) هرگز اجازه نداد با این شیوه دشمنان اسلام را از پای در آورند و یا حتی چارپایان را به این ترتیب بکشند. در قتل صبر، جاندار را زنده نگهداشته و سپس به او آن قدر ضربه میزنند تا از پای در بیاید. این اصطلاح در مورد زجر کش کردن حیوانات نیز بکار میرود. یکی از جلوههای مظلومیت سیدالشهدا(ع) و قساوت و سنگدلی کوفیان آن بود که به امام حسین(ع) در حالی که هنوز رمق در بدن داشت، با شمشیر و نیزه ضربه وارد میکردند. امام سجاد (ع) به منظور افشاگری ستم یزیدیان در خطبهای که در کوفه در حال اسارت خواند به این نکته نیز اشاره فرمود. آن حضرت در بخشی از خطبه خود آورده است: من پسر کسی هستم که به قتل صبر کشته شد و همین افتخار مرا بس. در مورد مسلم بن عقیل نیز در تاریخ آمده که ابن زیاد او را به قتل صبر کشت.