«عروهبن محمد» مردی نیک رفتار بود. روزی از روزها که در مجلسی با مردم گفتگو می‌کرد، ناگهان مردی روبه روی او ایستاد و زبان به دشنام گشود و کلماتی زشت به زبان آورد. عروه چنان خشمگین شد که چهره‌اش به سرخی زد. با این همه، حرف‌های زشت او را با عباراتی زشت پاسخ نگفت، بلکه شکیبایی پیشه کرد و با حلم و بردباری مجلس را ترک گفت.
هرگاه خشمگین شدید وضو بگیرد
آن‌گاه وضو گرفت و بار دیگر به جمع مردم بازگشت. حالا دیگر آرام شده بود و اثری از خشم در وجودش نبود. بار دیگر زبان به سخن گشود و به اطرافیانش گفت: «یکی از نیاکانم از رسول خدا(صل الله و علیه و آله) برایم نقل کرد که ایشان فرمود: غضب و خشم از شیطان است و شیطان از آتش آفریده شده و آتش نیز با آب خاموش می‌شود. پس هرگاه خشمگین شدیدوضو بگیرد.»
اقتباس از کتاب ۱۰۱ حکایت اخلاقی
