بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم
امام محمد باقر علیه السلام به جعفر جعفى فرمود:
بدان ! آن وقت از دوستان ما مى شوى که اگر تمام مردم یک شهر بگویند: تو آدم بدى هستى ، گفتار آنان تو را اندوهگین نکند و اگر همه آنها گفتند: تو آدم خوبى هستى ، باز سخن آنان خوشحالت ننماید؛ بلکه خودت را به کتاب خدا، عرضه کن .
اگر دیدى به دستورات قرآن عمل مى کنى ، آنچه را که دستور داده ترک بکن ، ترک مى کنى و آنچه را که خواسته ، با میل و علاقه انجام مى دهى و از مجازات هایى که در قرآن آمده ترسناکى ، در راه و روش خود پابرجا و بردبار باش ؛ زیرا در این صورت گفتار مردم به تو زیانى نمى رساند، ولى چنانچه از پیروان کتاب خدا نباشى و رفتارت ضد دستورات قرآن باشد آنگاه چه چیز تو را از خودت غافل مى کند. باید در اندیشه نجات خویشتن باشى ، نه در فکر گفتار دیگران .(۵۴)
………………………………………………………
۵۴- ب : ج ۷۸، ص ۱۶۳٫
داستانهای بحار الانوار جلد پنجم
محمود ناصرى
