– توضیح:
گرفتن روزهای که ممکن است درست نباشد، کار عاقلانه ای نیست؛ زیرا فرد روزهدار گرسنگی را تحمل میکند و ثوابی هم نمیبرد.
– کاربرد:
وقتی کسی کاری میکند که احتمال سودی از آن نیست؛ ولی زیانش حتمی است، این مثل به کار میرود.
مشابه:
– آدم چرا شعر بگوید که در قافیهاش بماند.
چرا آدم زیر دیوار خرابه بخوابد که خواب آشفته ببیند.
اقتباس از کتاب فوت کوزه گری
مصطفی رحمان دوست